Τόσο η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων με την τροφή, όσο και οι ελαττωμένες ενεργειακές δαπάνες καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις συνήθειες και τη συμπεριφορά του ατόμου. Οποιαδήποτε μέθοδος μείωσης του σωματικού βάρους, χωρίς προσπάθεια αλλαγής της συμπεριφοράς ενός παχύσαρκου ασθενούς είναι καταδικασμένη να έχει προσωρινή αποτελεσματικότητα. Ο ρόλος του ψυχολόγου-θεραπευτή είναι καθοριστικός στη διαδικασία αλλαγής της συμπεριφοράς. Κάθε παρέμβαση πρέπει να περιλαμβάνει κινητοποίηση του ατόμου προκειμένου να αναγνωρίσει το πρόβλημα και να ξεκινήσει να κάνει κάτι για αυτό, τον καθορισμό ρεαλιστικών στόχων και το σχεδιασμό σταδιακής επίτευξής τους, τον αυτοέλεγχο των ενεργειών, των αποκλίσεων και των σφαλμάτων που πιθανώς κάνει στην προσέγγιση των στόχων, την εκμάθηση αποφυγής ερεθισμάτων που μπορούν να οδηγήσουν σε υποτροπές, την εκπαίδευση στην αναγνώριση και περιγραφή των προβλημάτων που προκύπτουν, την ανταμοιβή σε επίτευξη του στόχου, ως μέσο ενθάρρυνσης και κινητοποίησης και την πρόληψη των υποτροπών.