Η λήψη πολυάριθμων φαρμακευτικών σκευασμάτων από έναν ασθενή περιορίζει το αναμενόμενο όφελος και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, αυξάνει δυσανάλογα την πιθανότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών και σε περιπτώσεις εκτεταμένης πολυφαρμακίας μπορεί να παρουσιαστούν παθήσεις που οφείλονται στα φάρμακα. Ασθενείς που λαμβάνουν συμπληρώματα ασβεστίου εκφράζουν συχνά παράπονα που σχετίζονται τόσο με συχνές παρενέργειες, όσο και με δυσκολίες στην αυστηρή τήρηση των ωραρίων της θεραπείας. Οι διαθέσιμες ώρες της μέρας που μπορεί ο ασθενής να λάβει τα συγκεκριμένα συμπληρώματα περιορίζονται αρκετά από τις συνθήκες λήψης τους, καθώς και από τους κανόνες και τις προϋποθέσεις που ισχύουν για άλλα συγχορηγούμενα φάρμακα. Το ασβέστιο απαντάται στις τροφές και στα συμπληρώματα με τη μορφή αλάτων και η απορρόφησή του εξαρτάται από την οξύτητα (pH) του στομάχου που είναι απαραίτητη για τη διάλυση του άλατος, από το είδος του άλατος, από τα επίπεδα της βιταμίνης D και από την ταυτόχρονη λήψη τροφής ή άλλων φαρμάκων που αλληλεπιδρούν με τα σκευάσματα ασβεστίου. Το μεγαλύτερο ποσοστό συνταγογραφούμενων σκευασμάτων ασβεστίου στην ελληνική αγορά περιλαμβάνει άλατα ανθρακικού ασβεστίου (calcium carbonate), κιτρικού ασβεστίου (calcium citrate) και φωσφορικού ασβεστίου (calcium phosphate). Για τη μέγιστη απορρόφηση των συμπληρωμάτων ασβεστίου θα πρέπει να αξιολογούνται δεδομένα και να ακολουθούνται απλοί κανόνες, όπως:

To ανθρακικό ασβέστιο απελευθερώνει περίπου 40% στοιχειακό ασβέστιο, εμφανίζει συχνότερα παρενέργειες όπως μετεωρισμό και δυσκοιλιότητα και πρέπει να λαμβάνεται με την τροφή. Το κιτρικό ασβέστιο απελευθερώνει 21% στοιχειακό ασβέστιο και η λήψη του μπορεί να γίνει με ή χωρίς τροφή. Ενδείκνυται περισσότερο σε ασθενείς με ευερέθιστο έντερο.

Τα συμπληρώματα ασβεστίου παρουσιάζουν μικρότερη απορρόφηση όταν λαμβάνονται με γεύματα πλούσια σε φυτικές ίνες. Τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά όταν καταναλώνονται ταυτόχρονα με άλατα ασβεστίου ελαττώνουν την απορρόφησή τους.

Το ασβέστιο απορροφάται καλύτερα όταν λαμβάνεται σε ποσότητες έως 500-600mg τη φορά. Εκτός αν οι ιατρικές οδηγίες συστήνουν κάτι διαφορετικό, είναι καλύτερα να λαμβάνουμε σκευάσματα ασβεστίου σε δόσεις.

Επειδή τα άλατα ασβεστίου απορροφώνται καλύτερα σε χαμηλό γαστρικό pH, ασθενείς που λαμβάνουν αντιόξινα απορροφούν καλύτερα τα άλατα του κιτρικού ασβεστίου.

Τροφές που περιέχουν οξαλικά (σοκολάτα, σπανάκι) και φωσφορικά άλατα (αναψυκτικά), όταν καταναλώνονται ταυτόχρονα με σκευάσματα ασβεστίου εμποδίζουν την απορρόφησή του από το έντερο.

Τέλος, στο σχεδιασμό της αγωγής με σκευάσματα ασβεστίου είναι σημαντικό να λαμβάνοται υπόψη οι κάτωθι περιορισμοί:

Το ασβέστιο δεν θα πρέπει να συγχορηγείται με σκευάσματα σιδήρου, φωσφόρου, ψευδαργύρου και μαγνησίου. Αν είναι απαραίτητη η παράλληλη θεραπεία καλό είναι η λήψη του να απέχει τουλάχιστον 4 ώρες από τη λήψη αυτών των σκευασμάτων.

Το ασβέστιο περιορίζει την απορρόφηση φαρμάκων, όπως της τετρακυκλίνης, της φαινυτοΐνης, της θειαζίδης και των διφωσφονικών. Σε περιπτώσεις που απαιτείται παράλληλη θεραπεία θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος απορρόφησης αυτών των φαρμάκων και το ασβέστιο να χορηγείται αργότερα.