Υπερθυρεοειδισμός

Τι είναι ο υπερθυρεοειδισμός;

Πρόκειται για σύνδρομο που οφείλεται στην κυκλοφορία απρόσφορα αυξημένων συγκεντρώσεων θυροξίνης στον ορό, ορμόνης η οποία χρειάζεται για την εύρυθμη λειτουργία των ιστών και των οργάνων του σώματος.

Πώς διαγιγνώσκεται;

Η διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερθυρεοειδισμού είναι κλινική, με τη διαπίστωση χαρακτηριστικών συμπτωμάτων και σημείων και επιβεβαιώνεται εργαστηριακά με την ανεύρεση ελαττωμένων συγκεντρώσεων θυρεοειδοτρόπου (TSH) ορμόνης.
Αν τα επίπεδα της TSH κυμαίνονται μεταξύ κατώτερου ορίου και 0,1mIU/L ο υπερθυρεοειδισμός είναι ήπιος (υποκλινικός) και συνήθως τα επίπεδα των FT4 και FT3 ανευρίσκονται στα ανώτερα φυσιολογικά όρια.
Συγκεντρώσεις TSH< 0,1mIU/L (κλινικά έκδηλος υπερθυρεοειδισμός) συνοδεύονται συνήθως από αυξημένα επίπεδα FT4 ή/και FT3.

Είναι μόνιμος ή παροδικός;

Μπορεί να είναι μόνιμος ή παροδικός αναλόγως της νόσου που τον προκαλεί. Παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν παροδικό υπερθυρεοειδισμό είναι κάποιες αυτοάνοσες φλεγμονές του αδένα (αρχικά στάδια Hashimoto και ανώδυνης θυρεοειδίτιδας), η υποξεία θυρεοειδίτιδα (De Quervain), ο υπερθυρεοειδισμός από χορήγηση ιωδίου και η ακτινοβολία.

Σε τι χρησιμεύει το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα;

Συμβάλλει (όπως και το σπινθηρογράφημα) στη διαφορική διάγνωση των παθήσεων που τον προκαλούν. Τα αυξημένα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών στον ορό προέρχονται από παθήσεις που προκαλούν την απελευθέρωσή τους (συνήθως λόγω καταστροφής θυρεοειδικών θυλακίων) από τον αδένα, καθώς και από παθήσεις που προκαλούν αυξημένη παραγωγή των ορμονών από τον αδένα. Στην πρώτη περίπτωση που ονομάζεται θυρεοτοξίκωση, η αγγείωση του αδένα στην υπερηχογραφική εξέταση παρουσιάζεται φυσιολογική (συνήθως απουσιάζουν τα αγγειακά σήματα στο doppler) και το σπινθηρογράφημα χαρακτηρίζεται από χαμηλή πρόσληψη ιωδίου από το θυρεοειδή, ενώ στη δεύτερη περίπτωση που αφορά σε αληθή υπερθυρεοειδισμό, η αγγείωση στο υπερηχογράφημα είναι αυξημένη και η πρόσληψη του ιωδίου στο σπινθηρογράφημα φυσιολογική ή αυξημένη.

Πόσο συχνός είναι;

Είναι 5 φορές συχνότερος στις γυναίκες. Η επίπτωσή του είναι 1,3% και αυξάνεται στο 4-5% σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.

Τι συμπτώματα προκαλεί;

Στον κλινικά έκδηλο υπερθυρεοειδισμό ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει συμπτώματα από πολλά όργανα και συστήματα, όπως:

ΔΕΡΜΑ
  • ζεστή και λεία (λόγω λέπτυνσης της κερατίνης στιβάδας) επιδερμίδα
  • εφιδρώσεις
  • λέπτυνση τριχών
  • ονυχόλυση
  • κνησμό και κνίδωση (σπάνια)
  • αλωπεκία και λεύκη (από συνυπάρχουσες παθήσεις)
  • διηθητική δερματοπάθεια (προκνημιαίο μυξοίδημα)
ΜΑΤΙΑ
  • λαμπυρίζον βλέμμα
  • ανάσπαση άνω βλεφάρου
  • θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια και εξόφθαλμος (σε ασθενείς με νόσο Graves)
ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ
  • υπερδυναμικού τύπου κλυκλοφορία
  • ταχυκαρδίες
  • αίσθημα παλμών
  • αρρυθμίες
  • κολπική μαρμαρυγή
  • υπέρταση
  • φύσημα
ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ
  • αυξημένη παραγωγή θερμότητας
  • δυσανεξία στη ζέστη
  • ελάττωση σωματικού βάρους (πιο σπάνια αύξηση σωματικού βάρους, λόγω αυξημένης όρεξης)
  • χαμηλά επίπεδα ολικής χοληστερόλης και HDL
  • επιδείνωση σακχαρώδους διαβήτη
  • φύσημα
ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ
  • δύσπνοια (κυρίως στην προσπάθεια)
  • επιδείνωση άσθματος
ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ
  • αυξημένη κινητικότητα εντέρου
  • στεατόρροια
  • συμπτώματα από συνυπάρχουσα κοιλιοκάκη
  • φύσημα
ΑΙΜΑ
  • αυξάνεται η παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, αλλά περισσότερο ο όγκος πλάσματος, με αποτέλεσμα ορθόχρωμη, ορθοκυτταρική αναιμία
  • Συμπτώματα από συνυπάρχουσα ιδιοπαθή θρομβοπενική προρφύρα και κακοήθη αναιμία
ΟΥΡΟ-ΓΕΝΝΗΤΙΚΟ
Στις γυναίκες:

  • πολυουρία
  • ολιγομηνόρροια
  • αμηνόρροια
  • ανωορρηκτικοί κύκλοι
  • υπογονιμότητα

Στους άντρες (λόγω αυξημένης μετατροπής της τεστοστερόνης σε οιστραδιόλη):

  • γυναικομαστία
  • στυτική δυσλειτουργία
  • ελαττωμένη libido
ΟΣΤΑ
  • απώλεια ασβεστίου από τα οστά
  • οστεπενία
  • οστεπόρωση
  • υπερασβεστιαιμία
  • ασβεστιουρία
ΝΕΥΡΟ-ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΑ
  • τρόμος
  • άγχος
  • ευερεθιστότητα
  • αλλαγές στη συμπεριφορά
  • συναισθηματική αστάθεια
  • εκρήξεις θυμού
  • ανασφάλεια
  • ψυχωσική συνδρομή (σπάνια).

Πού οφείλεται;

Τα αίτια παρουσιάζουν ετερογένεια και κατατάσσονται σε δύο μεγάλες ομάδες:

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΚΗ ΥΠΕΡΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
  1. Νόσος Graves
  2. Hashitoxicosis (συνήθως στα αρχικά στάδια της θυρεοειδίτιδας Hashimoto)
  3. Τοξικό αδένωμα (ή θερμός όζος) και τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη
  4. Φαρμακευτικοί παράγοντες (ιώδιο, προσταγλανδίνη Ι2)
  5. Τροφοβλαστική νόσος και germ cell όγκοι
  6. Αδενώματα υπόφυσης που εκκρίνουν TSH
ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΘΥΡΕΟΤΟΞΙΚΩΣΗ
  1. Υποξεία θυρεοειδίτιδα (De Quervain)
  2. Ανώδυνη (σιωπηλή) θυρεοειδίτιδα
  3. Φάρμακα (αμιοδαρόνη, λίθιο, sunitinib, interferon-α)
  4. Εξωτερική ακτινοβόληση του τραχήλου ή μετά χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου
  5. Θεραπεία με θυροξίνη (αυξημένη δοσολογία)
  6. Νεοπλάσματα ωοθήκης με υπερλειτουργούντα θυρεοειδικό ιστό (struma ovarii)
  7. “Λειτουργικές” μεταστάσεις από θυλακιώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς αδένα.

Ποια είναι η θεραπεία;

Εξαρτάται από τη νόσο που προκαλεί υπερθυρεοειδισμό. Για παράδειγμα, η θεραπεία μιας μεγάλης τοξικής βρογχοκήλης είναι συνήθως χειρουργική και τελείως διαφορετική από την αντίστοιχη του παροδικού υπερθυρεοειδισμού της υποξείας θυρεοειδίτιδας, η οποία περιλαμβάνει φάρμακα (b-blockers) για την ανακούφιση των υπερθυρεοειδικών συμπτωμάτων, επαρκή θρέψη και ενυδάτωση και μη στεροειδή (ή και στεροειδή) αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η αντιμετώπιση των παθήσεων που προκαλούν υπερθυρεοειδισμό μπορεί να είναι:

  • Χειρουργική
  • Αντιθυρεοειδικά φάρμακα (θειοναμίδες, προπυλθειουρακίλη)
  • Χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου (Ι131)
  • Υποστηρικτική αγωγή (b-blockers, αντιφλεγμονώδη-αντιπυρετικά, ιωδιούχα σκευάσματα)
  • Άρση του αιτίου (ελάττωση της δοσολογίας της θυροξίνης, διακοπή φαρμάκου που προκαλεί υπερθυρεοειδισμό)
  • Απλή παρακολούθηση, υπό προϋποθέσεις (όπως σε περιπτώσεις υποκλινικού υπερθυρεοειδισμού)

Τι περιλαμβάνει η παρακολούθηση του υπερθυρεοειδισμού;

Όπως και στον υποθυρεοειδισμό, είναι απαραίτητη η κλινική εξέταση, οι αιματολογικές εξετάσεις με σκοπό τον προσδιοριμό των επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών (κυρίως της TSH), αλλά και άλλων βιοχημικών παραμέτρων (γενικής εξέταση αίματος, προσδιορισμός τρανσαμινασών, έλεγχος μεταβολισμού ασβεστίου, έλεγχος επιπέδων αυτοαντισωμάτων TSI) που μπορεί να σχετίζονται με παρενέργειες φαρμάκων και υπερηχογράφημα θυρεοειδούς αδένα για παρακολούθηση συνοδών ανατομικών παθήσεων (όζοι, βρογχοκήλη, θυρεοειδίτιδα).

Κληρονομείται ο υπερθυρεοειδισμός;

Η κυκλοφορία απρόσφορα αυξημένων συγκεντρώσεων θυροξίνης στον ορό δεν κληρονομείται. Μπορεί να κληρονομηθούν, όμως, παθήσεις που προκαλούν υπερθυρεοειδισμό, όπως η νόσος Graves και κάποιες μορφές θυρεοειδίτιδας.

Τηλέφωνο

0035726020826
0035796092274

00306945654202

Διεύθυνση

Κορυτσάς 30, διαμέρισμα 107 (Orphanides Court), 8010 ΠΑΦΟΣ

Ώρες Λειτουργίας

Δευτέρα 12.00μμ-19.30μμ
Τρίτη 8.30πμ-16.00μμ
Τετάρτη 12.00μμ-19.30μμ
Πέμπτη 12.00μμ-19.30μμ
Παρασκευή 8.30πμ-16.00μμ

Επικοινωνήστε μαζί μας